แสงรำไร...ผ่านไอหมอก...ออกสีอ่อน
เงาสะท้อน...อ้อนขุนเขา...ลำเนาห้วย
ลำผาสุก...ปลุกจิตตื่น...ชื่นระทวย
เขตแดนสวย...ด้วยแสง...แหล่งนที
ใจลอยล่อง...มองแพ...แคร่ไม้ไผ่
สายน้ำใส...ไหลเอื่อย...เรื่อยสุขขี
ทั้งทิวเขา...ทอดตัวยาว...ราวมณี
งามตาดี...เหลือที่...เอ่ยประมาณ
ธรรมชาติ...วาดสร้าง...ทางปั้นเสก
สุดวิเวก...เสกสรรด้วย...ห้วยระหาร
สุขจริงหนอ...ขอเก็บเกี่ยว...ความชื่นบาน
ร่วมผสาน...ลานผาสุก...ทิ้งทุกข์ไกล
http://poem.meemodel.com/etc/55805.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น