ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่บล๊อกรวมบทกลอนซึ่งเป็นผลงานของ benuser ~~ยืนบนภู...ดูเสือกัดกัน~~ ค่ะ ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้าเยี่ยมชม บล๊อกแห่งนี้นะคะ *ขอขอบคุณ ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตไว้ ณ. ที่นี้ด้วยค่ะ
วันอังคารที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2553
นิราศรัก...เมืองคอน + benuser
พี่เป็นหนุ่ม...เมืองนคร-ศรีธรรมราช
..
..
ใจผงาด...องอาจหาญ...ย่านทุ่งใหญ่
หลงรักสาว...พราวเสน่ห์...เท่ห์มากมาย
นิราศไกล...มอบใจรัก...ภักดิ์เพียงเธอ
ด้วยคิดถึง...คนึงหา...ขวัญตาแก้ว
เดินทางแล้ว...แว่วไว้...ไปเสนอ
มอบหัวใจ...และร่างกาย...ให้เพียงเธอ
ฝากกลอนเพ้อ...ละเมอครวญ...ถึงนวลนาง
เดินทางไกล...ด้วยใจ...ที่มุ่งมั่น
บ้านดอนนั้น...ทางผ่าน...อันว่าอ้าง
เลยหลังสวน...จวนเจ้าเอ๋ย...เอ่ยมิจาง
รักไม่ห่าง...บ่ร้างใจ...ใกล้ชุมพร
ผ่านประจวบ...อวบสับรด...ซดจนฉ่ำ
เสียงน้ำคำ...จำนรรจา...ทำพร่าหลอน
ภาพนวลน้อง...คล้องแขนพี่...ที่เว้าวอน
โอ้บังอร...ก่อนมีเรา...เคล้าคลอเคียง
ถึงหัวหิน...ถิ่นวังไกล-กังวลแล้ว
แต่พี่แก้ว...แว่วกังวล...บ่นออกเสียง
ตอนนี้เธอ...เพ้อหาใคร...ใจเรียบเรียง
ส่งสำเนียง...เคียงเสียงคลื่น...สะอื้นทรวง
มาอีกหน่อย...คล้อยไป...ชายชะอำ
หาดทรายย่ำ...เหยียบย่าง...ห่างแหนหวง
คิดถึงเธอ...สาวโคราช...มาดอิ่มทรวง
มิหลอกลวง...ดวงใจพี่...นี้รักจริง
เพชรบุรี...เมืองนี้...น้ำตาลสด
แวะลิ้มรส...ซดคลายเมื่อย...หายเหนื่อยยิ่ง
ขนมหม้อแกง...ฝากแก้มแดง...แหล่งอร่อยจริง
แล้วตรงดิ่ง...ซิ่งผ่าน...สมุทรสงคราม
ผ่านแม่กรอง...เมืองสาคร...ดอนหอยหลอด
รอยอ้อมกอด...กลิ่นนาง...มิจางข้าม
จำได้ดี...ถ้อยวจี...ฤดีงาม
เฝ้าติดตาม...ยามที่ท้อ...พอต่อแรง
เรื่อยเลาะข้าง...บางบัวทอง...ต้องตรองจิต
เนรมิต...ผกาแก้ว...แผ่วถ้อยแฝง
ปทุมธานี...เมืองคนดี...ที่ดินแพง
เพราะเป็นแหล่ง...ปลูกข้าว...ยาวยืดไป
จนวังน้อย...อยุธยา...กล้าเมืองเก่า
ของไทยเรา...เก่านานนม...ชมเดือนฉาย
มาสระบุรี...เลี้ยวขวา...บ่ช้าไป
เร็วทันใจ...ผ่านหมวกเหล็ก...ลำตะคอง
เข้าปากช่อง...นั่งน่องเมื่อย...มิเหนื่อยหน่าย
แต่เพราะใกล้...ใจตื่นเต้น...เป็นเราสอง
ทั้งสีคิ้ว...สูงเนิน...เพลินน่ามอง
ขอพนมสอง...มือซ้ายขวา...กราบย่าโม
ขอพรท่าน...สาบานรัก...จักแน่วแน่
ไม่ผันแปร...แม่ย่าเอ๋ย...ช่วยเป็นโล่ห์
ลูกพระธาตุ...ประกาศก้อง...ร้องชัยโย
ว่ารักหลาน...ของย่าโม...ด้วยจริงใจ
เดินทางต่อ...ล้อด่านเกวียน...เทียนส่องแสง
ตะวันแดง...ถึงโชคชัย...ใจยังไหว
ผ่านครบุรี...ที่ปลูกอ้อย...หลายร้อยไร่
อีกอึดใจ...ก็เข้าใกล้...บ้านน้องนาง
โอ้เสิงสาง...สว่างจ้า...คราอรุณ
อกอุ่นอุ่น...ละมุนไม...ใจแนบข้าง
รักล้นปรี่...พี่มอบให้...แด่น้องนาง
สาวเสิงสาง...นางในใจ...ที่รักเอย
โอ้ย...ถึงแล้ว...ปิดประตู...ตีแมวดีกว่า
http://poem.meemodel.com/etc/55155.html
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
เป็นรูปพี่เบญเหรอสวยจัง
ตอบลบธารทิพย์
คับเป็นรูปพี่เอง...สวยใช่ม๊า...วิวอ่ะ?
ตอบลบอิอิ
อย่ามาหลอก สวยจริง ยืนยัน
ตอบลบธารทิพย์
อ่ะ...เชื่อก็ได้...อ่ะนะ 5 5 5
ตอบลบ