อย่านะนาย...ผมหนาว...ร้าวสุดแสน
สุดจะแค้น...แขนขา...ชาเหลือหลาย
ไม่อยากอาบ...น้ำที่เย็น...เป็นอันตราย
นะครับนาย...ขอได้ไหม...ผมหนาวจัง
ทำไปได้...ใจโหดร้าย...ไม่สงสาร
ร่างกายสั่น...สะท้าน...คร้านจะหวัง
ความเมตตา...ปราณี...ไม่มีฟัง
โครตนึกชัง...หน้านายนัก...ชักโกรธา
ผมตัวสั่น...งันงก...หัวอกเอ๋ย
ม้อตายเลย...รู้ไหม?...คล้ายแทบบ้า
นายยังยิ้ม...หัวเราะ...เยาะชินชา
แถมลอยหน้า...ลอยตา...พานึกเคือง
http://poem.meemodel.com/etc/55727.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น