ลมพัดเพ...เซอารมณ์...ขมใจขื่น
ร้องสะอื้น...ยืนหนาว...เหงาหวั่นไหว
จากวันนั้น...ถึงวันนี้...ล่วงลับไกล
ทุกอย่างไม่...เหมือนเดิม...เริ่มอ่อนแอ
ขอแอบเหงา...กับเงาดำ...ค่ำคืนนี้
ร้อยวจี...พันวิถี...ที่เที่ยงแท้
อนิจัง...อนิจจา...ล้าดวงแด
มีใครแคร์...แลเหลียว...เลี้ยวทักทาย
แต่สุดท้าย...ปลายทาง...ก็ร้างเพื่อน
อยู่กับเดือน...เตือนใจตน...หม่นแสงฉาย
จันทร์ลับฟ้า...ลาดวงดาว...พราวพร่างพราย
ลมหายใจ...สุดท้าย...ก็ดับลง
http://www.kaweeclub.com/4/benuser-5325/
ไม่ไร้เพื่อน ไม่ไร้ใคร ใจอย่าหมอง
ตอบลบยังคอยมอง รอเวลา อย่าลืมหลง
จะคอยอยู่ ที่นั่น อย่างมั่นคง
และคอยส่ง กำลังใจ ฝากให้มา
ธารทิพย์
พี่เห็นด้วย กับธารทิพย์ ที่กล่าวบอก
ตอบลบทุกคำออก จากจิต คิดเช่นหนา
กำลังใจ ส่งให้ หอบหามา
ลัดข้ามฟ้า คอยยาใจ ให้หายดี
RIVER
ฝากคิดถึง คนไกล ฝากใจรัก
ตอบลบลงสลัก อักษร กลอนถึงพี่
อยากช่วยคลาย หงอยเหงา เศร้าฤดี
ทิ้งวจี มามอบ ปลอบใจกัน
ธารทิพย์
บางครั้งเหงา บางครั้งเศร้า ปวดร้าวนัก
ตอบลบบางครั้งรัก บางครั้งชัง มากวิถี
บางครั้งสุข สดชื่น รื่นฤดี
ใจเรานี้ ผันแปร ไม่แน่นอน
หมุนเวียนวน ปนเป เล่ห์ที่หลอก
มีทางออก ที่ใจนี้ มีคำสอน
มีตำรา ยิ่งใหญ่ หลายบทตอน
ปล่อยใจสอน ตำราใจ คลายหมองตรม
เขียนไปเรื่อยพี่เบญอย่าถือนะ ทิพย์ไม่มีพี่ชายคอยสอน เลยต้องสอนตัวเองบ่อยๆ อ่ะ
ธารทิพย์
ตำราใด ไขอ่าน เมื่อกาลล่วง
ตอบลบบ้างมีลวง มีแท้ แลเห็นสม
ตำราจิต ตำราใจ ใครเคยตรม
พี่อยากบ่ม อยากเพาะ เป็นเกราะใจ
RIVER
อยากมีเกราะ กำบัง ทั้งชีวิต
ตอบลบแต่ลิขิต ฟ้าขวาง หนทางไว้
ยามเจ็บช้ำ กล้ำกลืน ต้องฝืนใจ
ไม่มีใคร ปลอบเรา เศร้าคนเดียว
ธารทิพย์