เมื่อก่อนนี้...มีเรา...เคล้าคลอคู่
ใกล้ชิดอยู่...ชูใจ...ให้สุขเสริม
ทั้งน้ำใจ...ไมตรี...มีมาเติม
ช่วยมาเพิ่ม...เสริมกำลัง...ดั่งแรงใจ
มาบัดนี้...ชีวิต...จิตหมองเศร้า
รู้สึกเหงา...เพราะเขาไกล...ไม่เข้าใกล้
อาจเป็นเพราะ...โชคชะตา...ชักพาไป
สุดหวั่นไหว...ไห้ร่ำร้อง...นองน้ำตา
เหงาอย่างแรง...ตาแดงแดง...แฝงด้วยเศร้า
น้ำตาเคล้า...คลอเบ้า...จับเจ่าล้า
นั่งกอดเข่า...เอาแสงเงา...ฆ่าเวลา
เพื่อเป็นยา...รักษาใจ...ให้หายดี
http://poem.deedeejang.com/category/20/9497-9497.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น