บรรยากาศ...พาดผ่าน...ลานหุบเขา
เมฆหมอกเคล้า...เอาไออุ่น...กรุ่นหน้าผา
น้ำพุร้อน...นอนเหยียด...เบียดกายา
สุขนักหนา...ธารารอน...ผ่อนตีพุง
อื้ม. เข้าท่า...หน้าตา...ชั่งมีสุข
ปลดเปลื้องทุกข์...ใดใด...ไม่สิงสุง
อยู่กับป่า...พนาไพร...ไร้แม้ยุง
ทั้งเรื่องยุ่ง...มิมุ่งหมาย...ไม่ใคร่เจอ
ไออุ่นอุ่น...ลมละมุน...ที่พัดต้อง
ยังร่ำร้อง...ก้องหทัย...ไล้ไผลเผลอ
สุขใจกาย...บรรยายยาก...นักนะเออ
ต้องพบเจอ...สัมผัสเอง...จะเข้าใจ
http://poem.meemodel.com/etc/open_webboard.php?id=54381
อิจฉาลิง จริงเลย จึงเอ่ยบอก
ตอบลบไม่หลอนหลอก ริงจั๊กจั๊ก หนักใจไหว
รอคนที่ ลาลับ ให้กลับ
จะอีกนาน เท่าไร ที่ให้รอ
ธารทิพย์
รอก่อนนะ ยาใจ แม่ยอดขวัญ
ตอบลบเขาคนนั้น คงยุ่งงาน การกิจก่อ
จึงไม่มา หาน้อง นวลลออ
พี่ชายก็ รอเหมือนกัน ฝันอยากเจอ
RIVER
ไม่เป็นไร ทิพย์เป็นฝ่าย มาหาพี่
ตอบลบคุยที่นี่ ก็พอ กลัวรอเก้อ
รอกลับไป เมื่อไร จะได้เจอ
ตามง้อเธอ ตั้งสิบนาน ไม่ผันใจ
จะตามตื้อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะยอมกลับบ้านค่ะ
ธารทิพย์
แสนดีใจ ได้น้องมา คุยเป็นเพื่อน
ตอบลบไม่ลืมเลือน เอื้อนเอ่ย เฉลยไข
พี่ก็รัก คิดถึง เธอมากมาย
รักจากใจ เคียงไว้ เราสองคน
อยู่ที่นี่ เงียบสงัด ลมพัดซู่
ยอดผธู รู้ไหม ใจสับสน
มีแค่เรา เท่านั้น เพียงสองคน
สุขกมล ล้นในจิต กลัวคิดไกล
บรรยกาศ น่าภิรมย์ เสพย์สมรัก
พี่อยากพัก รักแค่เธอ ไม่ไปไหน
อยู่ที่นี่ กับเธอ ไปจนตาย
ร่วมหัวจมท้าย ไปด้วยกัน
RIVER
ถ้าคิดไกล้ ไม่มีน้อง ประคองข้าง
ตอบลบด้วยเราต่าง ห่างไกล ฝากใจฝัน
อยากให้คิด ไกลไกล ส่งใจกัน
คิดทุกวัน ฝันทุกคืน ตื่นรักเติม
ฝากใจหวาน ผ่านมาฝาก ภักดีมอบ
รักรายรอบ พี่ไว้ สายใจเพิ่ม
ส่งมาวัน ละน้อย ค่อยต่อเติม
รักมาเริ่ม รักไม่ลา รักยาใจ
ธารทิพย์
ได้รับรัก ที่ฝากมา คราหน้าหนาว
ตอบลบใจเคยร้าว ก็ชุ่มชื่น ตื่นสดใส
จากที่เคย ทนทุกข์ ไม่สุขใจ
ก็งดงามได้ ดั่งใจ ที่ใคร่ปอง
อยากให้เรา เฝ้าประคอง ทดลองรัก
ขีดสลัก ปักเสาธง ลงสี่ห้อง
ด้วยหทัย ใฝ่ฝัน คว้าจันทร์ครอง
เพียงแค่น้อง มองสบตา นะยาใจ
RIVER
รักต้องตรอง มองดู ให้รู้แน่
ตอบลบจะรักแท้ รักหลอก หยอกให้ไหว
หนทางรัก ข้างหน้า ที่ว่าไกล
จะมีใจ ของน้อง ถ้าต้องการ
ถ้าหมดเยื่อ ไม่เหลือใย ให้รีบบอก
ขออย่าหลอก ให้ลิ้ม ชิมรักหวาน
กลัวเป็นมด ยอมทำ เพื่อน้ำตาล
อย่าลวงกัน ให้ฝันหา นะยาใจ
ธารทิพย์