โอ้รสเอ๋ย รสรัก ยากหักจิต
คำนึงคิด พิศดู ก็รู้ได้
มันหวานหอม หลอมรวม ล้นท่วมใจ
แทบกระอัก หลั่งไหล เป็นสายธาร
เมื่อยามรัก ภักดิ์ชู ดุดปูเสื่อ
เป็นดั่งเกลือ แทรกเนื้อ รสซาบซ่าน
เอาทอดลง กระทะ วางลงจาน
กลิ่นหอมเกิน ประมาณ จะห้ามใจ
เมื่อคนหิว หิ้วท้อง ยากมองผ่าน
น่ารับทาน จริงหนอ ยากรอไหว
รักดั่งเนื้อ เกลือทา ฉาบไว้ใน
หากว่าใคร ได้เห็น เป็นต้องลิ้ม.
http://poem.deedeejang.com/category/20/12965-ayoayoyeayoayoayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น