จะให้ผม...ใจดำ...ทำร้ายหญิง
ผู้ที่เป็น...ดั่งมิ่ง...ยิ่งกว่าขวัญ
เธอส่งใจ...ห่วงหา...มาทุกวัน
เปรียบดั่งจันทร์...ส่องฟ้า...ยามราตรี
เคยอ่อนแอ...แพ้พ่าย...มาหลายครั้ง
แต่เธอยัง...อยู่ข้าง...สร้างแสงสี
ให้ชีวิต...ที่มืดมน...หม่นฤดี
เปลี่ยนวิถี...ส่องสว่าง...มีทางเดิน
คำว่ารอ...เธอกล่าว...เฝ้าแต่คิด
เราฤาผิด...ปล่อยเกลอ...เพ้อห่างเหิน
จะพยายาม...วันหน้า...มิหมางเมิน
หากหายเกิน...สามวัน...ให้บั่นคอ
http://poem.meemodel.com/etc/66592.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น