อรุณรุ่ง...ฟุ้งขจร...ภมรโผ
โฉบบินโชว์...กราดกลาย...หัวท้ายบ้าน
ละเลียดลิ่ว...พลิ้วไหว...ไปเต็มลาน
ของทุ่งทาน...ตะวัน...สวรรค์บนดิน
เสียงไก่ขัน...พลันลุก...จากเตียงนุ่ม
เปิดหน้าต่าง...ม่านคลุม...ออกจนสิ้น
สูดอากาศ...สดชื่น...รื่นชีวิน
โอ้หอมกลิ่น...น้ำค้าง...ที่พร่างพราย
เกสร...ดอกไม้งาม...ในยามเช้า
ภู่ภมร...บินเคล้า...ก่อนจะสาย
ดูดน้ำหวาน...ฉ่ำเอิบ...เปิบกระจาย
มินึกอาย...ใครเลย...เอ๋ยขำจัง
เรือนตะวัน...ขวัญอุ่น...กรุ่นผาสุก
มีแต่เรื่อง...ที่สนุก...ปลุกความหวัง
หากได้เล่า...กล่าวขาน...ให้ใครฟัง
เขาคงนั่ง...เคลิบเคลิ้ม...เยิ้มตาลอย
http://poem.meemodel.com/etc/66227.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น