อยู่ว่างว่าง...นั่งเหงาเหงา...เราก็เมื่อย
เดินเรื่อยเปื่อย...ก็เหนื่อยนัก...ชักจะล้า
จะพูดโม้...โอ้อวด...ดวดสุรา
ศีลข้อห้า...พระว่าห้าม...ทำบ่ดี
คิดแล้วท้อ...หงอใจ...ทำไงเหวย
เซ็งจังเลย...เฉยบ่ทน...ปนปวดศรี
ขอแหกปาก...อยากตะโกน...ก้องคีรี
ว่าข้านี้...เบื่อเหลือเกิน...มิเพลินใจ
เห็นเพื่อนรัก...เดินมาใกล้...ได้ความคิด
ใช้วิกฤติ...เป็นโอกาส...วาดหวังได้
ชวนเพื่อนถอน...จั๊กกะหน่อย...บ่เป็นไร
มาม๊ะไก่...มาให้ถอน...ซะดีดี
http://poem.meemodel.com/etc/54196.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น