อยู่ไกลกัน...ผืนน้ำกั้น...แผ่นดินขวาง
ชั่งแสนห่าง...ต่างเวลา...คราดิถี
หิมะตก...รกเส้นทาง...ร้างฤดี
หนาวที่นี่...ที่นั่นร้อน...นอนแช่แอร์
ตัวน้องหนาว...เป็นสาวเดี่ยว...เปลี่ยวห้วงจิต
ถูกลิขิต...ชีวิตไกล...เมืองไทยแท้
เย็นจนแข็ง...แรงท้อถอย...หงอยดวงแด
ชายตาแล...หาไออุ่น...วุ่นไม่เจอ
ที่เมืองไทย...ใครก็ว่า...องศาจัด
ร้อนชะมัด...ลมพัดมา...กายาเซ่อ
สุดจะร้อน...ร่อนรอนผิว...หวิวคะเฌอ
กายดำเป๋อ...เอ๋อดำปิ๊ด...มิดหมดเลย
อยากแบ่งปัน...อันไอหนาว...จากสาวเทศ
ฝากข้ามเขต...เจตนา...คราศกเผย
โปรดรับที...หนาวอย่างนี้...ใครไม่เคย
รับไปเลย...เอ๋ยความหนาว...จากสาวไกล
http://poem.meemodel.com/etc/54421.html
มันร้อนนอก แต่เหน็บหนาว ร้าวใจนัก
ตอบลบคนไร้รัก ไร้ฝัน แสนหวั่นไหว
แม้แดดร้อน ซ่อนหนาว ทุกคราวไป
หนาวในใจ หนาวน้ำตา แรงกว่าจริง
หนาวเหมียนกัลลลลล!
ธารทิพย์
น้องร้อนนอก แต่หนาวใจ พี่อยากช่วย
ตอบลบให้คนสวย ได้คลายเย็น เป็นไฟผิง
อบหัวใจ ที่ร้าวราญ สานรักจริง
ทำทุกสิ่ง ให้หนาวหาย มลายไป
ฝากไฟรัก ไปให้น้อง แก้วตาพี่
ขวัญชีวี จงรับเอา เข้าสวมใส่
อกอุ่นอุ่น กรุ่นด้วยรัก และห่วงใย
รวมเข้าไว้ สารภาพไป คิดถึงเธอ
RIVER
อยากจะรับ จับไฟรัก พักในอก
ตอบลบหวั่นวิตก กลัวอกไหม้ หากใจเผลอ
กลัวใจหลอม ละลายหาย หาไม่เจอ
เกรงจะเพ้อ เพราะร้อนใจ ไฟรักรุม
ขอวางข้าง ต่างแสง แห่งใจฉาย
วางไม่ไกล้ ไม่ไกล กันไฟสุม
ให้แสงส่อง สว่างใส ในทุกมุม
ยามกลัดกลุ้ม ยามเหงาใจ ไออุ่นเคียง
ธารทิพย์
ไฟอุ่นรัก จากพี่ ไม่มีไหม้
ตอบลบน้องอย่าได้ คิดกลัว เช่นรัวเสียง
ไฟรักพี่ ละมุนไม หากได้เคียง
ดั่งสำเนียง เพลงพิณ ถิ่นเสียงแคน
ขอเจ้านาง จงวางใจ ในรักพี่
รักที่มี ที่ให้ ใจหวงแหน
รักจนล้น ดั่งฝนฟ้า ตกทั่วแดน
รักแน่นแฟ้น แม้นหมาย ได้ใกล้กัน
RIVER
ที่น้ำท่วม ประเทศ ทุกเขตทั่ว
ตอบลบเพิ่งรู้ตัว ว่าเป็นรัก ชายชั่งฝัน
มีข่าวฟ้า ผ่าควาย ตายกลางวัน
คือคำมั่น สัญญารัก หรืออย่างไร
ไม่ต้องมาก รักแต่น้อย ค่อยค่อยรัก
ค่อยค่อนทัก ด้วยน้องนั้น แสนหวั่นไหว
จะค่อยผ่าน หวานฝาก จากหัวใจ
ฝากมาให้ พี่ชาย ที่หมายนวล
ธารทิพย์