ทำความเพียร...ให้มาก...ในวันนี้
ทุกนาที...มีค่า...กว่าทรัพย์สิน
ปฏิบัติ...ขัดเกลา...เถ้ามลทิน
ขจัดสิ้น...ชำระ...อวิชชา
จะห่วงเปล่า...ไปไย...ในกายเนื้อ
แต่งผ้าเสื้อ...สดสี...พลีตัณหา
พอถอดรูป...ถอดร่าง...ที่พรางตา
อนิจจา...ว่าไว้...ไม่น่าชม
เหมือนป่าช้า...รกชัฏ...ด้วยเหล่าสัตว์
เน่าบูดอัด...อยู่แน่น...แม่นเหม็นขม
หาความงาม...มิได้...คล้ายอาจม
ที่หมักหมม...ห่มไว้...ด้วยอาภรณ์
http://poem.meemodel.com/etc/69608.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น