ไอเย็นเย็น...เห็นไหม...มองสัมผัส
เทือกบรรทัด...วัดวาง...หว่างภูผา
ลอยเคว้งคว้าง...อย่างไร้...ซึ่งที่มา
เอื้อมมือคว้า...เมฆา...ที่ลอยวน
อยากมุดไป...ในก้อนเมฆ...เสกรังสรรค์
แดนสวรรค์...ฉันครอง...มิหมองหม่น
โอบน้ำ-ฟ้า...ผสุธา...พฤกษาพนธุ์
วิญญูชน...คนคู่...อยู่ด้วยกัน
ดำผุดว่าย...ลอยไป...ทุกถิ่นที่
ดั่งมัจฉา...วารี...มีสุขสันต์
แต้มนภา...ทาแต่ง...แดงอำพัน
เย้าตะวัน...หันแสง...แกล้งงดงาม
โบกโบยไป...ไหลเรื่อย...เหนื่อยก็พัก
พริ้วปักหลัก...สักครา...อะร้าอร่าม
ยิ้มให้โลก...โชคดี...มีฟ้าคราม
ทุกโมงยาม...คือสนาม...แห่งอารมณ์
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=945
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น