ตามตำนาน...เล่าขาน...กันว่าไว้
เทือกเขาใหญ่...หิมาลัย...อันตระหง่าน
คือที่ตั้ง...ของป่า...หิมพานต์
แวดวงศ์วาน...งานเขียน...เพียรบรรยาย
เจ็ดสระใหญ่...หนึ่งแห่ง...อโนดาต
เขาว่าสวย...วิลาส...วาดขยาย
มี"กิเลน"..."กินนรี"..."มาริศ"ชาย
"เหมราช"...กำจาย...หมายพิศพร
"เกสรสิงห์"..."สิงห-ภา-นร"...ด้วย
ร่างฉลวย..."เทพนรสีห์ "...มณีสร
"ดุรงปักษิณ"...ม้าบิน...แดนอมร
"เหมรา-อัสดร"...ก็สวยงาม
"ระมาด"..."เอราวัณ"...ช้างสามเศียร
สวยไม่เปลี่ยน..."วารีกุญชร"...สยาม
"ทรพี"..."ทรพา"..."ขิหมี"คราม
"มัจฉานุ"...เกินพล่าม...คำวณา
"นกการเวก"...เสียงเพราะ...เสนาะยิ่ง
"ครุฑ"-"หงส์" ...มิเกรงกริ่ง..."อสูรปักษา"
"มยุระคนธรรพ์"...สวรรค์...ลือชา
อีกทั้ง..."นกทัณฑิมา"...แลมากมี
"เทพกินนร"..."สกุณเหรา"...เฉลาหน้า
สวยยิ่งกว่า..."สดายุ"..."สินธุปักษี"
"สีหสุบรรณ"..."นกสัมพาที"
อาศัยอยู่...ดูดี...ที่หิมพานต์
อยากไปนัก...อยากเห็น...เช่นเขาว่า
ดูเต็มตา...อะร้าอร่าม...ถามเป็นสาร
จะใกล้ไกล...ไปถึง...บึ่งมานาน
เบรคเอี๊ยก!!.สุดสะท้าน...บานต้นเต็ม
นี่น่ะหรือ...คือป่า...ที่เขาเล่า
เห็นแล้วเศร้า...ผิดหวัง...นั่งงมเข็ม
หิมพานต์...ตำนาน...อ่านจนเค็ม
เดินแทะเล็ม...ลูกแดงเหลือง...แก้เคืองใจ
มักรีผล...ผลนี้...มีสีสรร
เหลืองอำพรรณ...ฝันอยาก...ชิมเนื้อใส
นู่นสีแดง...แกล้งคว้า...มาเร็วไว
เขียวเก็บไว้...ให้สุก...ก่อนจะกิน
http://poonkul.ob.tc/-View.php?N=917
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น