ยามมืดมิด...อ่อนแสง...หมดแรงล้า
ขาดความกล้า...ตั้งบ่า...แหงนหน้าสู้
เหมือนหมดไฟ...ไปแล้ว...แก้วผธู
สุดอดสู...เหลือเกิน...เดินคว้างลอย
แสงนำทาง...ห่างหาย...ไปลิบลับ
จ้องจดจับ...กุมขมับ...จนเจียนถอย
ไหนเล่าเออ...เธอจ๋า...ใจคนคอย
นับพันร้อย...สร้อยถือ...คือหลอกลวง
ขอแสงไฟ...ฉายส่อง...ผ่านปล้องอ้อ
ช่วยสานต่อ...ทอฝัน...อันใหญ่หลวง
ทางข้างหน้า...แสนไกล...ยังกลางกลวง
ยากเลยล่วง...ผ่านได้...ไห้ระทม
แสงตะเกียง...เพียงน้อย...คอยเติมฝัน
หล่อน้ำมัน...พันไจ...ด้ายผ้าหม่
อบอุ่นแรง...แห่งรัก...ปักหลักจม
ส่วนผสม...กล่อมเกลี้ยง...เลี้ยงด้วยใจ
http://poem.deedeejang.com/category/22/10975-ayoayoaayoayoayoayoaayoayoayoayoayoayoayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น