พูดถึงเรื่อง...ความงาม...ตามกระแส
ชายตาแล...ก็เห็นแก่...แม้สังขารณ์
โอ้ดูเถิด...อันกายนี้...ที่หย่อนยาน
เวลาผ่าน...ม่านผิวหนัง...ยังเหี่ยวลง
มันไม่มี...ดีอะไร...ให้น่าพิศ
ผอมดำมิด...ขาวอ้วนฉุ...ดูพิศวง
เมื่อเด็กน้อย...ชะรอย...เต่งตึงตรง
พอแก่ลง...ทั้งรูปทรง...ก็เปลี่ยนไป
แต่ยอดความ...งามใจจิต...คิดเอื้อเฟื้อ
ชั่งงามเหลือ...เหนืองามใด...นี่ไฉน
งามภายนอก...ฦา จะสู้...งามภายใน
อันร่างกาย...แก่ตายไป...ก็ไร้งาม
งามคุณงาม...ความดี...นี่งามเลิศ
งามประเสริฐ...เลิศกว่า...ทั้งโลกสาม
หากผู้ใด...อยากได้...อมตะ.แห่งความงาม
ระบือนาม...ว่างามเลิศ...ประเสริฐดี
จงฝึกฝน...จิตใจตน...ให้ผ่องแผ้ว
ถือดวงแก้ว...ไตรรัตน์...มนัสศรี
จงสร้างสม...บ่มคุณงาม...และความดี
เพียงเท่านี้...ก็งามแล้ว...ดั่งแพรวพรรณ
http://poem.meemodel.com/etc/57458.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น