ณ. โรงบาล...สราญสุข...ทุกข์ร้อนแดด
บุรุษแพทย์...นายหนึ่ง...สุดขึงขัง
เป็นวันแรก...ที่เริ่มงาน...การจริงจัง
และรอฟัง...คำสั่ง...อย่างตั้งใจ
คุณหมอครับ...ตรวจคนไข้...รายนี้หน่อย
ผมไม่ค่อย...มั่นใจ...จะรอดไหม?
ดูอาการ...ขั้นโคม่า...ท่าอันตราย
ทำยังไง?...ดีครับ...จับชีพจร
เสียงหัวใจ...เต้นช้าลง...ทุกขณะ
ผิดจังหวะ...บ้างบางครั้ง...ยังสังหรณ์
เหงื่อท้วมตัว...กลัวไม่รอด...จอดแน่นอน
ผายปอดก่อน...ดีไหม?...หรือทำไง?
http://poem.meemodel.com/etc/57059.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น