ปีกละอ่อน...ร่อนบิน...ถิ่นพฤกษา
ล้วนงามตา...พาจ้อง..เมื่อมองเห็น
ปีกสีสวย...ช่วยแต่ง...แรงสีเย็น
แต้มแต่งเป็น...เช่นรัก...ปักษ์หัวใจ
ธรรมชาติ...สาดแสง...แรงอุ่นฝัน
คืนและวัน...ผันผ่าน...ลานภูใส
กับเมฆหมอก...ออกคล้ำ...ทำร้ายใจ
ฝนหลั่งไหล...เทให้...ได้เปียกปอน
กับชีวิต...นิดน้อย...คอยความหวัง
ผีเสื้อยัง...รั้งปีกบิน...ผกผินร่อน
ไม่ยอมพัก...หักจิต...คิดหลับนอน
ปีกยังอ่อน...ร่อนไกล...ใช่ได้ดี
http://poem.meemodel.com/etc/39007.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น