หมื่นคำลา...ฝากไว้...ให้เธอคิด
แม้อาจเคย...มีสิทธิ์...พิสมัย
อ้อมกอดอุ่น...ละมุน...ค้างอาลัย
สื่อเป็นนัย...ให้รู้...ต้องอยู่เดียว
เส้นทางเดิน...เธอ-ฉัน...นั้นขนาน
ทุกอย่างเป็น...วันวาน...ผ่านปากเหยี่ยว
นับจากนี้...ต่อไป...ให้ยาเยียว
สมานแผลใจ...เพียงเสี้ยว...วินาที
ขอให้เธอ...โชคดี...ที่"เคย"รัก
อย่าคิดว่า...อกหัก...ตระหนักถี่
จงคิดเสีย...เพียงว่า...กรรมที่มี
หมดลงแล้ว...เท่านี้...ที่คบกัน
http://poem.meemodel.com/etc/67168.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น