ปล่อยเหตุการณ์...นานไป...ไม่เข้าท่า
ดูหน้าตา...ยุ่งเหยิง...เพลิงสุมหัว
งานมันเยอะ...เรื่องมันแยะ...แกะเนียนัว
ถ้าหลวมตัว...มัวทุกข์...ก็เสียเชิง
ชั่งหัวมัน...หัวเผือก...ข้าวเปลือกสุก
ปลดวางทุกข์...สุขแท้จริง...สิ่งเถลิง
ความสงบ...แห่งใจ...ไร้ไฟเพลิง
ที่ราญเผา...เปิดเปิง...จนเสียคน
จะอะไร...นักหนา...ว่าไปเรื่อย
"ขันธ์" เน่าเปื่อย...เกิดดับ...ว่าสับสน
สลับรูป...เปลี่ยนร่าง...อย่างอึงอล
หนีทุกข์พ้น...หน้าหลัง...ชั่งหัวมัน.
http://poem.meemodel.com/etc/66693.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น