รูปงามหยาดดั่งฟ้า...มาดิน
สวยส่งจากองค์อินทร์...เพื่อข้าฯ
เอวองสง่าปานศิลป์...วาดร่าย
มองชื่นเหมือนเห็นฟ้า...ส่องให้ ยามสาง
หากหมายตาเพ่งขึ้น...ลงวาง
แลสว่างดูพิศพราง...พร่างแพร้ว
โอ้ยากเอ่ยชมนาง...ถึงทั่ว
ตั้งแต่หัวจรดแก้ว...แว่วเท้า เงาเธอ
เพราะงามยามเด่นไท้...หลงเบลอ
ฝันใฝ่ให้ละเมอ...เซ่อได้
เพียงมองผ่านยังเจอ...มนต์เสน่ห์
สนเท่ห์สงนสอดไส้...สิ่งไล้ ในนาง
ลองโคลงมั่ง เผื่อว่าจะดังเหมือนปติ
http://poem.meemodel.com/etc/58914.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น