ฤกษ์ดิถี...วันดี...ที่ปรากฏ
หลั่งรินรด...หยดหยาด...สะอาดใส
เสียงแรกเริ่ม...เติมแต้ม...แซมแต่งใจ
ให้ใครใคร...ที่ใกล้ชิด...พิจเพ่งชม
ยิ้มละมุน...อุ่นอ้อมอก...ผู้เป็นแม่
ทอดตาแล...แพละไม...ฤทัยสม
จากเด็กชาย...ก็เติบใหญ่...ใฝ่ภิรมย์
สายตาคม...อารมณ์ดี...วจีงาม
เขาคือหนึ่ง...ผู้ซึ้งใจ...ให้ใฝ่หา
ยามหลับตา...คราใด...ใจวาบหวาม
ภาพรอยยิ้ม...อันพิมพ์พับ...วับแวววาม
ดั่งฟ้าคราม...ยามไร้เมฆ...เสกลอยไกล
ในวันนี้...เป็นวันคล้าย...หมายระลึก
ในห้วงนึก...ตรึกรู้...ชูไสว
รอบวันเกิด...ที่ประเสริฐ...เลิศอำไพ
เวียนวนได้...สามสิบห้า...ฝ่าครบปี
ขอนำพร...วอนจากพระ...ผู้เบื้องสูง
โปรดโรยจูง...เชือกธรรม...นำส่องศรี
ให้ธวัช...พิพัฒน์โชค...ศรีมณี
เพิ่มทวี...มีพอกพูน...จำรูณรอง
ให้เห็นธรรม...นำพา...มาปฏิบัติ
และขจัด...ทุกข์ภัย...ในทั้งผอง
เกิดมีชัย...กำจายสุข...ปลุกครรลอง
ดุจคันฉ่อง...ส่องภพ...จบสิ้นกาล
http://poem.meemodel.com/etc/58547.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น