จิตมนุษย์...สุดคาดฝัน...รังสรรค์สร้าง
มีความต่าง...ห่างความกลัว...ตัวอักษร
เนรมิต...คิดพิเคราะห์...ต่อบทกลอน
เป็นอักษร...ร้อยกรอง...ทำนองไทย
ให้ไพเราะ...มีสาระ...สัมผัสชัด
เข้มเจนจัด...มัดกมล...คนหลงไหล
ร้อยดวงจิต...ผูกสนิท...มิตรแดนไกล
ผสานใจ...ไขกลอน...อ้อนวอนคำ
ชีวิตมีค่า...นักปราชญ์..ท่านวาดอ้าง
ทุ่งหมอกจาง...ทางธรรม...อักษรล้ำ
มนุษย์น้อย...ต้องลำบาก...และตรากตรำ
จึงลำนำ...คำกลอน...ผ่อนวิญญา
*หมายเหตุ*
กลอนบทนี้ได้รับความร่วมมือ
ในการแต่งจาก "มิตรแดนไกล" คนหนึ่ง
ซึ่งท่านมิขอเอ่ยนามจึงทำให้กลอนนี้เสร็จสมบูรณ์
จึงขอขอบพระคุณท่านอย่างสูงมา ณ. โอกาสนี้ค่ะ
ด้วยความเคารพ
benuser
http://poem.meemodel.com/etc/51123.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น