เมื่อวานนี้...ที่เขม่น...เป็นดังวาด
ซึ่งมิอาจ...สาดเท...เหหาใหม่
ตาขวาเขม่น...เห็นจะจริง...สิ่งทำนาย
ความชั่วร้าย...กลายกล้ำ...ย้ำจำทน
ด้วยปัญหา...สารพัด...นัดกันเกิด
ความซวยเปิด...เกิดมี...ที่ขวายขน
รถก็พัง...ฟังแล้วช้ำ...ต้องจำนน
นี่หรือคน...บ่นว่าซวย...ด้วยเคราะห์ใจ
เสียทั้งเงิน...เกินจำเป็น...เช่นคราวนี้
ดวงฤดี...ที่ทุกข์ทน...หม่นหมองไหม้
เหลือความหวัง...ครั้งสุดท้าย...ในหัวใจ
หวยใบใหม่...ได้ซื้อหา...คงช่วยเรา
หวังเอาไว้...หากได้...สักสี่ล้าน
จะปลูกบ้าน...ย่านป่า...พนาเขา
จะซื้อรถ...สักคัน...ฝันแนบเนา
ที่เหลือเข้า...ธนาคาร...ลานป่าพงษ์
จะปลูกยาง...พารา...ห้าสิบไร่
หวังเอาไว้...ถ้าได้...ไม่ไหลหลง
สิบหกนี้...หวยที่ออก...บอกตามตรง
หากบุญส่ง...ก็คงได้...ดั่งใจวรณ์
สาธุ ถูกทีเต๊อะ...เพี้ยง
http://poem.meemodel.com/etc/49374.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น