ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่บล๊อกรวมบทกลอนซึ่งเป็นผลงานของ benuser ~~ยืนบนภู...ดูเสือกัดกัน~~ ค่ะ ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้าเยี่ยมชม บล๊อกแห่งนี้นะคะ *ขอขอบคุณ ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตไว้ ณ. ที่นี้ด้วยค่ะ
วันอังคารที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555
คนมันรัก...ยังไงก็คิดถึง + benuser
เลิกกันไป หายปี ก็ดีดัก
ห่วงใจรัก หักคา มันถาโถม
เคยเสียใจ ร้องไห้ กายทรุดโทรม
น้ำตาไหล ครามโครม แทบปางตาย
ถึงวันนี้ ยังมี ใยผูกเยื่อ
ความรู้สึก ยังเหลือ แม้แพ้พ่าย
เขามีคู่ เราก็มี คนข้างกาย
มิแหนงหน่าย คลายความ คิดถึงเธอ
คนมันรัก จากกัน ด้วยเหตุผล
เพลาหม่น ทุกข์ใจ ยังไผลเผลอ
แอบคิดถึง ส่งใจ ไปปรนเปรอ
รักเสมอ หมดใจ ไม่เคยลืม
http://poem.meemodel.com/etc/72081.html
วันเสาร์ที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555
เขาปฏิเสธ...แต่เรา ปฏิสัมพันธ์ + benuser
อยากใคร่เขียน ถึงชาย ไม่ทราบชื่อ
ประวัติคือ หล่อเหลา เข้าขั้นเทพ
ชอบใส่ยีนต์ สีเทา เขาขาเด๊ป
กล้ามบักเอ้บ มัดโต โก้จริงจริง
เขาหายหน้า ห่างตา ไม่มาป้อ
ปล่อยให้รอ เช้าค่ำ ทำอ้อยอิ่ง
เปิดอ่านเจอ สาวเพ้อ ไร้ที่พิง
ยังกล้านิ่ง นั่งอ่าน สำราญใจ
เมื่อไหร่หนอ พ่อคุณ จะเลิกเศร้า
โปรดเลิกเหงา ซะที จะได้ไหม
แค่อกหัก อีกครั้ง จะเป็นไร
มันคงไม่ ถึงตาย หรอกหนอคุณ
ปาดน้ำตา ลาช้ำ ซะวันนี้
กลับมาที่ มีเรา มอบไออุ่น
ทั้งป้าพี ลุงเอง ยังการุณย์
แล้วเบญจะ ให้หนุน ตักก่อนนอน
http://poem.meemodel.com/etc/72061.html
วันศุกร์ที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555
กันเอง...รักษาสัตว์ + benuser
แอบมาอยู่ โคราช ตั้งแต่เหิง
ไม่บอกเดิ้ง เลยเน๊อะ พ่อคนเก่ง
เห็นกะตา ว่าไง คุณกันเอง
ป้ายเบ้งเก้ง แขวนอยู่ เต็มหูตา
ย้ายมาอยู่ ดูที ไม่บอกกล่าว
หนีจากอ่าว ยาวเล็ก ซบอกย่า
อย่าลืมเด้อ เซ่นไหว้ เจ้าที่ดา
ขอขมา น้องเบญ จะเด่นดัง
ตระเตรียมมา เหล้าสี ดีกรีนอก
ธูปพันดอก เทียนไข รถไต่ถัง
เงินเหรียญบาท สักเก้า กะละมัง
น้องจะนั่ง รอท่า หน้าประตู
http://poem.meemodel.com/etc/72058.html
วันจันทร์ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555
รักแรกพบ 16-08-2008 + benuser
ยามแรกเห็น เด่นใน หทัยหวาม
เต้นโครมคราม ตึกตัก ว่ารักแน่
คนนี้เลย ที่ใช่ ในดวงแด
พ่อไขแข แลจ้อง ยิ่งมองเพลิน
มาดท่วงท่า วาจา ว่าไพเราะ
เสียงเสนาะ เหน่อเถียง สำเนียงเถิน
แววตานี้ อบอุ่น ประมาณเกิน
ร้อยคำเอิ้น จากสวรรค์ ชั้นยามา
รักแรกเห็น เป็นไฉน ไหวเหลือที่
พิศดูที ห้องใจ ใช่ใฝ่หา
เดินพลัดตก หลุมรัก นักพัฒนา
สบสายตา ยามจ้อง ต้องตะลึง
แอบเมียงมอง ทุกก้าว ที่คุณย่าง
ระยะห่าง แค่วา ทว่าหึง
กลัวห่างไกล ใครจ้อง หมายปองดึง
ยอดพลับพรึง ครึ่งก้าน กะอ่านกิน
เมื่อรู้จัก ทักทาย ไปตามเรื่อง
ดอกคำเอื้อง ผลิบาน บนลานหิน
ไร้รากยึด เกาะเกี่ยว มิเหนี่ยวดิน
ตกพลัดถิ่น มาไกล ได้ชุ่มเย็น
กาลเวลา หมุนเปลี่ยน ใช่เวียนกลับ
ตะวันลับ อัสดง เจ้าคงเห็น
ความมืดมิด ปิดบัง อำพรางเพ็ญ
เนื้อประเด็น เส้นรัก มันหักคา
จากเคยบาน ชูช่อ ก็งองุ้ม
ความชอุ่ม สดเขียว บนเรียวผา
บัดนี้หนอ หน่อรัก สลักลา
เอ่ยวาจา จากกัน รอวันเจอ
ทิ้งเมล็ด เอาไว้ ในหินกล้า
รอเวลา ผลิดอก ออกเผยอ
ความงดงาม อร่ามล้ำ คำเลิศเลอ
น้ำตาเอ่อ หล่นฝัง เพื่อชั่งใจ
จากลาแล้ว แก้วกมล คนรูปหล่อ
จิตลออ งดงาม ดั่งน้ำใส
รักที่ปลูก สะดุด มันกุดใน
เก็บเอาไว้ ในนาม ความทรงจำ
http://poem.meemodel.com/etc/72043.html
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)