อยากใคร่เขียน ถึงชาย ไม่ทราบชื่อ
ประวัติคือ หล่อเหลา เข้าขั้นเทพ
ชอบใส่ยีนต์ สีเทา เขาขาเด๊ป
กล้ามบักเอ้บ มัดโต โก้จริงจริง
เขาหายหน้า ห่างตา ไม่มาป้อ
ปล่อยให้รอ เช้าค่ำ ทำอ้อยอิ่ง
เปิดอ่านเจอ สาวเพ้อ ไร้ที่พิง
ยังกล้านิ่ง นั่งอ่าน สำราญใจ
เมื่อไหร่หนอ พ่อคุณ จะเลิกเศร้า
โปรดเลิกเหงา ซะที จะได้ไหม
แค่อกหัก อีกครั้ง จะเป็นไร
มันคงไม่ ถึงตาย หรอกหนอคุณ
ปาดน้ำตา ลาช้ำ ซะวันนี้
กลับมาที่ มีเรา มอบไออุ่น
ทั้งป้าพี ลุงเอง ยังการุณย์
แล้วเบญจะ ให้หนุน ตักก่อนนอน
http://poem.meemodel.com/etc/72061.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น