ลมเจ้าเอย...เคยชิน...บินไกลห่าง
พัดพรายพร่าง...ร่างริน...กลิ่นไอฝน
ดอกอ้อท้อ...ทอแรง...แสร้งมายล
กลั่นระคน...ทนฝืน...ยืนต้านลม
ลมเพพัด...เซปัด...ตัดลำต้น
เจ็บเหลือทน...พ้นโคน...โหนไห้ขม
แสบแนบเนื้อ...เพื่อให้แกร่ง...แข่งแรงลม
แม้พัดถม...โหมเข้าถา...กล้าต้านทาน
เพื่อคงอยู่...ดูไว้...ในชีวิต
กรรมลิขิต...ติดตราบาป...สาปเสกสาน
หมั่นทำดี....พลีถวาย...ให้เป็นทาน
เพื่อต่อต้าน...ค้านเคราะห์กรรม...ทำให้ดี
ลมเหมือนบาป...ปราบไม่สิ้น...บินเข้าใกล้
โปรดครองใจ...ไว้สติ...ตริตรองศรี
อย่าหลงลม...จงข่มใจ...ให้ดีดี
ปัญญามี...ลี้หนีล้น...พ้นภัยพาล
http://poem.meemodel.com/etc/43408.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น