เส้นทางชีวิต...ใครลิขิต...พิจขีดเขียน
คล้ายดั่งเทียน...เล่มหนึ่ง...ซึ่งผกผัน
ชีวิตเรา...เศร้าผ่าน...เนิ่นนานวัน
เดินตามฝัน...พลันพบทุกข์...มิสุขดี
แรงฮึดป่าย...ก่ายปีน...เกือบสิ้นชีพ
ต้องเร่งรีบ...บีบเค้น...เน้นศักดิ์ศรี
กว่าจะถึง...ซึ่งจุดหมาย...ปลายทางดี
น้ำตานี้...พลีรด...ซดเหงื่อโทรม
หวังสูงเกิน...ทางเดิน...ชั่งลำบาก
ต้องเหนื่อยยาก...ตรากตรำ...กรรมถาโถม
หวังใจไว้...ได้พบแสง...แรงไฟโคม
มาประโลม...พรมใจ...ให้มีพลัง
อย่าท้อนะ...บอกตัวเอง...ให้ฮึดสู้
ปลายทางอยู่...กู่ใจ...ไม่หันหลัง
ยิ่งเราก้าว...เท้าย่าง...สร้างพลัง
กึกก้องดัง...ฟังเสียงใจ...ให้ต่อแรง
สักวันหนึ่ง...คงถึง...ซึ่งสิ่งหวัง
แม้เวลารั้ง...ยาวนาน...ผ่านสีแสง
ตะวันดับ...กลับตื่น...ฟื้นเงาแดง
อาจแสดง...แฝงคำ...สำเร็จการ.
http://poem.meemodel.com/etc/40145.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น