อันบทกลอน...บทใด...ในโลกหล้า
จะพรรณณา...ความงาม...อร่ามหรู
ของสรรพสิ่ง...ต่างต่าง...เหมือนนั่งดู
ต่อหน้าคู่...สัมผัส...ด้วยมัดใจ
แต่สำหรับ...ตัวของ...ข้าพเจ้า
ยังคงเฝ้า...ชื่นชมความ...งามยิ่งใหญ่
พระมหา...กรุณา...ต่อชาวไทย
น้ำพระทัย...แผ่ไพศาล...มิประมาณ
เป็นความงาม...เหนือทุุกสิ่ง...ในโลกนี้
ที่พึงมี...เห็นได้...ทุกถิ่นฐาน
เปี่ยมทศพิธราชธรรม...เป็นตำนาน
ที่สะท้าน...สะเทือน...ทั้งโลกา
http://poem.meemodel.com/etc/69452.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น