ขอขอบคุณ...ข้าวเปลือก...และข้าวสาร
ใส่ทะนาน...ตวงตัก...เรามักหุง
เป็นข้าวสวย...ในจาน...ผ่านการปรุง
ช่วยบำรุง...เลี้ยงกาย...เติบใหญ่มา
ข้าวหนึ่งเมล็ด...ที่เหลือ...บนจานนี้
คิดอีกที...เสียดาย...มากนักหนา
สุดสงสาร...ผู้ปลูก...ลูกชาวนา
ที่หว่านกล้า...ปักดำ...ทำเลี้ยงคน
กว่าจะได้...เมล็ดข้าว...หนึ่งเมล็ด
แสนเหนื่อยเหน็ด...เคล็ดยอก...ออกปากบ่น
ต้องใส่ใจ...ใส่จิต...คิดเวียนวน
ขอเพียงผล...ผลิต...ออกมาดี
หากปีไหน...ฝนแล้ง...หรือน้ำท่วม
อาบจนอ่วม...ทุ่งนา...หน้าถอดสี
หากมีโรค...แมลง...มาราวี
ก็เห็นที...เหนื่อยเปล่า...ว่าเศร้าจริง
ข้าวทุกเมล็ด...มีค่า...มหาศาล
บริบาล...ผู้คน...ทั้งชายหญิง
หากทานเหลือ...คนละเมล็ด...น่าเอ็ดติง
เสียดายยิ่ง...หากรวม...เข้าด้วยกัน
ประเทศไทย...ประชากร...หกสิบล้าน
แต่ละบ้าน...ทานเหลือ...เหลือจะกั้น
หากสะสม...บ่มไว้...ได้หลายตัน
ทานทุกวัน...คิดเสียดาย...บ้างไหมคุณ?
http://poem.deedeejang.com/category/20/12260-ayoaayoiayoayoayoayoaayoaayoayoaayo-benuser.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น