คำอำลา...ฝากไว้...นึกใจหาย
รักกลับกลาย...สลายลง...จนปลงจิต
เธอสับสน...อันใด...ฤามิ่งมิตร
ไยจะคิด...ร้างไกล...ไม่เหลียวแล
ไหนเคยบอก...รักกัน...สวรรค์รู้
แม่โฉมตรู...ดูเถิด...ฉันเกิดแย่
ขาดกำลัง...พลังใจ...ร้องไห้แง
เคยเย้าแหย่...ก่อนเก่า...ไฉนเล่าลืม
รักนี้ฤา...สับสน...เธอบ่นพ้อ
ฉันนึกท้อ...ต่อคำ...เคยพร่ำดื่ม
มันไม่จริง...สิ่งผ่าน...แค่ม่านฟืม
เธอหยิบยืม...หัวใจฉัน...ไปทำไม?
http://poem.meemodel.com/etc/65858.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น