กำหนดกลับ...ยี่สิบห้า...เมษานั้น
คงสิ้นฝัน...แน่แท้...พ่อแม่จ๋า
แกงขี้เหล็ก...แกงหน่อไม้...และต้มปลา
ที่เตรียมหา...รอท่าซด...คงอดกิน
เพราะเหตุการณ์...น่านฟ้า...ไม่อ้าเปิด
เครื่องบินเกิด...หยุดร่อน...ถอนโผผิน
ภูเขาไฟ...ที่ "Icelandic"...แกนแผ่นดิน
แยกแตกสิ้น...ระเบิดก้อง...หมองนภา
เกิดเถ้าถ่าน...ควันโขมง...โพลงพุ่งพล่าน
ทั่วถิ่นฐาน...น่านยุโยป...โฉบดำกล้า
หากเครื่องบิน...ผินโผ...โผล่ขึ้นมา
จากผสุธา...ชะตา...คงขาดลง
ยังต้องรอ...ต่อไป...ไม่รู้แน่
จะดีแย่...แค่ไหน...ใจยังหลง
จะได้กลับ...ไหมนั่น...ฉันยังปลง
ได้แต่ส่ง...ข่าวมา...อย่ากังวล
http://poem.deedeejang.com/category/20/9886-9886.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น