กุหลาบดำ...ช้ำรัก...หักสะบั้น
ไม่คิดฝัน...วันวาน...ผ่านมาหวน
รักเคยสุข...ทุกข์คิด...จิตรันจวน
ความผันผวน...ล้วนเปลี่ยน...เทียนต้องลม
รักต้องจาก...พรากไกล...ใจต้องเศร้า
สุดแสนเหงา...เราหนอ...ทอใจขม
มิอาจฝืน...ยืนทน...คนเหยียบคม
จึงต้องล้ม..ก้มหลีก...ปลีกกายไกล
ความรักฉัน...ลันทด...หดหู่นัก
มีคนรัก...หักห้าม...ตามน้ำไหล
ไม่มีเหลือ...เพื่อใจ...ไว้ให้ใคร
รักหมดใจ...ได้แค่...แลกุหลาบดำ
http://poem.meemodel.com/etc/38393.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น