เธอโทรมา...ลัดฟ้า...มาสู่ฉัน
บอกจบกัน...แค่นี้...ดีกว่าไหม
เธออยู่ทาง...เราร้าง...ห่างกันไกล
ฉันไม่ไหว...ฝืนหัวใจ...ไว้รอเธอ
ขอโทษนะ...ขอโทษ...และขอโทษ
เธอจะโกรธ...ด่าทอ...ที่พี่เผลอ
เพราะเราห่าง...กันไกล...ใจละเมอ
พี่พบเจอ...คนใหม่...ให้เข้าใจ
เธอไม่ผิด...สักนิด...พี่ขอบอก
เธอช้ำชอก...พี่รู้...เธอร้องไห้
เรื่องที่พูด...แค่นี้...ก่อนลาไกล
จะวางสาย...บอกไว้...เราจบกัน
เหมือนฟ้าผ่า...ลงมา...ในดวงจิต
ด้วยไข้พิษ...จิตบอด...ดั่งฟ้าหัน
เธอมาบอก...เราจบ...ลงเร็วพลัน
นี่ฉันฝัน...หรือว่า...เธอพูดจริง...?
http://poem.meemodel.com/etc/37959.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น