เอาไงดี...ทีนี้...สิ่งที่เกิด
มันเตลิด...เปิดเปิง...ไปกันใหญ่
ความสับสน...หม่นหมอง...ครองฤทัย
ต้องทำใจ...ยอมรับ...กับชะตา
นับถอยหลัง...แล้วหนอ...เรือนหอเสร็จ
ใจปวดเคล็ด...แทบคลั่ง...นั่งเป็นบ้า
คนที่รัก...ถูกผลัก...ไปหลายวา
คนชังหน้า...กลับใกล้...ได้นั่งเคียง
จะแต่งดี...ไหมหนอ...ขอปรึกษา
คุณพี่ขา...ช่วยตอบ...โหวตฟังเสียง
ชายคนรัก...หักร้าง...ไว้ข้างเตียง
เหลือใจเพียง...เศษเถ้า...เข้าวิวาห์
http://poem.meemodel.com/etc/70886.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น