เมื่อชีวิต ไม่เป็น ดั่งที่หวัง
แรงกำลัง นั้นลด เริ่มหดหาย
ความท้อแท้ แผ่ซ่าน ผ่านร่างกาย
ความแพ้พ่าย ได้มา แบบฟรีฟรี
อยากจะเสาะ แสวงหา สายตาอุ่น
อ้อมกอดอัน ละมุน มิหน่ายหนี
อยากซบไหล่ เอนกาย จะร้ายดี
ต่อจากนี้ ชั่งมัน ฉันไม่แคร์
เพียงมีใคร สักคน คอยยิ้มให้
คอยปลอบใจ ยามท้อ หนอยามแย่
ช่วยรับฟัง ปัญหา คราขาดแพ
ช่วยเหลียวแล กันบ้าง อย่าหมางเมิน
http://poem.meemodel.com/etc/72990.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น