นั่งเหม่อมอง...ท้องฟ้า...คราสิ้นหวัง
หมดพลัง...หวังที่วาด...เมื่อขาดหาย
เวลาหนอ...คลอเคล้าสุข...ทุกข์เมื่อปลาย
เหมือนยามบ่าย...ถ่ายเทแสง...แดงอัสดง
ค่ำลงแล้ว...แก้วใจ...เทียนไขดับ
อาลัยลับ...พับเสื้อผ้า...ภูผาหลง
ต้องจากลา...อาลัย...ใจนึกปลง
ฟ้าสาปส่ง...คงเหลือเพียง...ความทรงจำ
ต้องจากกัน....เดินตามฝัน...วันที่วาด
ดั่งฟ้าฟาด...บาดด้วยมีด...กรีดให้ช้ำ
สองอ้อมกอด...ที่เคยพลอด...หยอดน้ำคำ
เหลือให้จำ...เพียงน้ำตา...คราห่างไกล
http://poem.meemodel.com/etc/48167.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น